Positief blijven

Hieronder schrijf ik zomaar wat gedachten op. Doe ermee wat je wil, leg ze eventueel naast je neer als jij hier niets mee kan …

Een gezonde omgang met ziekte is iets anders dan de simplistische benadering van positief denken. Het omvat ook het vermogen om zorgen, angsten en verdriet te verdragen en uit te spreken zonder de hoop te verliezen op een goede afloop. Hoopvol blijven is cruciaal voor patiënten en hun gezinsleden. Uit onderzoek blijkt dat hoop één van de factoren is waarmee te voorspellen valt wie een HIV-infectie of borstkanker zal overleven op de langere termijn.

Joe Dispensa: Er zijn positieve, onzelfzuchtige, genezende, emoties van waaruit je mentale kracht kunt ontwikkelen en er zijn negatieve, zelfzuchtige en ziekmakende emoties die je in ‘overlevingsstand’ zetten en je verzwakken. Tot de eerste groep horen bijvoorbeeld dankbaarheid, onzelfzuchtige liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, hulpvaardigheid, bescheidenheid, begrip voor anderen, trouw, zelfbeheersing, het vermogen om in het ‘nu’ te leven. Tot de tweede groep hoort o.a. boosheid, wrok, schuldgevoel, ruzie, trots, leugen, hoogmoed, zelfmedelijden, jaloezie, je op sexueel gebied uitleven, afstandelijkheid naar de ander, verslaving, hebzucht, angst, wantrouwen, lust, verkeerd (teveel) eten en drinken, gebrek aan discipline, luiheid, gemakzucht . Let op: ga niet mediteren op de negatieve emoties maar neem ze waar, oordeel niet, en laat ze gaan.

Gabor Mate stelt in zijn boek ‘als het lichaam ‘nee’ zegt’, dat juist ook negatieve emoties er mogen zijn. Emoties verdringen is volgens wetenschappelijk onderzoek juist ziekmakend.

Een wijsgeer: Het gaat er niet om welke situaties je in je leven tegenkomt. Het gaat erom hoe je ermee omgaat.

Mij fysiotherapeut: Parkinson is het einde van de wereld niet.

Iemand uit een Facebookgroep: leven zonder Parkinson is niet perse leuk.

Maldonado: Doe leuke dingen en maak plezier. Dat stimuleert dopamine. Doe af en toe gewoon even lekker gek.

Mijn voorbeelden zijn er allemaal overigens heel stellig in dat het koesteren van een houding van zelfmedelijden averechts werkt bij Parkinson! Toen ik zelf deze houding na 4 jaar (eindelijk echt) los kon laten, ging het direct beter.

Eckhart Tolle: zie de ingewikkeldheden van het leven als uitdagingen, en niet als problemen.

Willem Glaudemans: alles wat je meemaakt heb jij of heeft jouw systeem nodig. Lastigheden kunnen aanzetten aan tot liefdevol verbinden.

Het filmpje hieronder (een Ted-ex praatje dat gehouden is in een gevangenis) laat zien hoe iemand met een handicap zijn eigen verantwoordelijkheid op zich neemt:

Michel J Fox blijft allemaal leuke dingen doen, ondanks zijn belemmeringen. Als hij die potentie na meer dan 30 jaar in zich heeft, dan heb ik die ook.

Placebo-effect

Parkinson is een placebo-gevoelige aandoening. Je kunt over dit onderwerp mijn boeksamenvatting (of liever het boek zelf) lezen van Joe Dispenza, die schrijft over de invloed van wat je gelooft op het brein en op je gezondheid. Hij benadert dit verschijnsel vanuit de kwantumfysica. Er is veel over geschreven, ook door bijvoorbeeld Deepac Chopra, Rudolph Tanzi, Bruce Lipton … Superinteressant!

De uitkomst van een boeiend onderzoek dat gedaan is door Professor Bas Bloem en Monique Timmer, vind je hieronder. Korte samenvatting van het onderzoek is dat als aan iemand met Parkinson verteld wordt dat er 75% kans is dat hij een werkend medicijn krijgt, er op een DAT-scan een significante verhoging van dopamine-afgifte gemeten kan worden. Dat is alleen bij de 75%-kans-groep en niet bij 25, 50 of 100%-kans-groep. Interessant he? Dus als iemand bijna helemaal gelooft dat hij een middel krijgt dat werkt, maar daarbij ook een klein beetje twijfelt, dan stijgt zijn dopamine-productie het meest! Toegepast op mijn situatie: Ik schat de kans dat mijn ‘goeroes’ gelijk hebben en dat mijn oefenprogramma werkt ook op 75%. Ik twijfel soms wel een beetje. Is al deze moeite niet voor niets? Een beetje, 25% ofzo. Dat is dus helpend? Sjonge! Lees hierna een verslag van het onderzoek, met ingevoegde DAT- scans

Geloof

Als je de diagnose Parkinson krijgt, krijg je daarbij waarschijnlijk ook het geloof toegediend dat deze aandoening progressief is, je situatie zal verslechteren en dat alleen medicatie je kan helpen, voor een paar jaar. De eerste weken geloofde ik het en dat maakte me dramatisch depressief. Maar opeens klonk een stemmetje in mijn gedachten, dat zich afvroeg: ‘is het waar?’ Kijk als je het nog niet gedaan hebt het bovenstaand you-tube filmpje. Er is zoveel dat nog helemaal niet bekend is over (de oorzaak van) de ziekte! Geloof de diagnose, niet de prognose! Dit was het startschot van mijn zoektocht. Er kwamen bronnen op mijn pad uit onverwachtse hoeken …

Welke rol kan geloof vervullen in de verwerking van je diagnose? Manfred Poggel schrijft dat hij nooit heeft gedacht ‘waarom ik’, maar ‘waartoe ik’. Deze gedachte geeft betekenis aan de diagnose en gaat niet alleen over mijzelf. Te zien dat de diagnose niet een noodlot alleen is, maar vooral een uitdaging, kan zin geven aan de situatie. Welke betekenis kan ik deze aandoening geven? Victor Frankl beschrijft in zijn boek ‘de zin van het bestaan’ dat een ernstige situatie misschien je leven kan afnemen, maar niet je waardigheid.

Dr. Janice Hadlock benadrukt dat herstel van Parkinson eigenlijk alleen kan plaatsvinden als je de dialoog opzoekt met een ingebeelde ‘onzichtbare vriend’. Dat kan God zijn, Jezus, het universum, Boeddha, maar ook je overleden oma, tante of eventueel je gestorven hond, stelt Dr. Hadlock. Mits het maar iemand buiten jezelf is bij wie je je veilig voelt, met wie je al je emoties durft te delen, maar ook met wie je pret durft te hebben. Met jouw eigen, onzichtbare vriend durven lachen over situaties werkt helend. En in de dialoog krijg je vaak verrassende inzichten over jezelf en kun je je geloof in herstel resetten. Dr. Hadlock baseert de stelling dat het hebben van ‘een onzichtbare vriend’ helend werkt op inzichten van de neurotheoloog Dr. Andrew Newberg, die schrijft in zijn interessante boek ‘How God changes your brain’: “Op het moment dat we verbinding zoeken met een liefhebbende God, of een idee van God, begint ons brein te veranderen“.