John Coleman woont in Australië en werd in 1995, op 52-jarige leeftijd, gediagnosticeerd met de ziekte van Parkinson. Dat was in de periode dat hij natuurgeneeskunde studeerde. Hij herstelde van alle (ernstige, stadium 4) symptomen van deze ziekte op natuurlijke wijze. Ik had onlangs mailcontact met hem en het gaat, intussen 24 jaar later, naar eigen zeggen nog steeds erg goed met hem!

Zijn nieuwe boek ‘Rethinking Parkinsons Disease’ voorziet de lezer van kennis die nodig is om op natuurlijke wijze van symptomen van de ziekte van Parkinson te herstellen.

Hierna geef ik een samenvatting van een interview dat Prof. R. Rogers met John had en opgetekende in zijn boek ‘pioneers of recovery, first set of interviews with 14 pioneers’.

John rookte sinds zijn 9e sigaretten en toen hij daarmee stopte rond zijn 50ste, ontwikkelde hij motorische parkinsonverschijnselen. Dat was in 1995. Hij had een woelig leven tot dan toe. Hij verloor zijn oudste zoon, raakte in een echtscheiding en verloor enkele keren zijn baan. John geloofde dat, áls er een remedie was van de Parkinson te herstellen, hij dit zelf moest doen. Soms gaf hij in de navolgende periode de hoop op herstel op. Het feit dat hij alleen woonde en hij alles zelf moest doen én zijn droom om zijn studie natuurgeneeskunde af te ronden, hield hem in alle opzichten in beweging. Na vallen en opstaan herstelde hij na pakweg 3-en-een-half jaar.

Gedurende zijn studie natuurgeneeskunde werkte hij in Melbourne in een groot ziekenhuis als technicien en had dus toegang tot de medische bibliotheek. Hij probeerde diverse soorten (alternatieve) therapieën om te ontdekken of deze hem zouden helpen. Therapieën die te stevig, te hard waren, hielpen niet. De zachte en voorzichtige daarentegen wel. Hij focuste niet op de symptomen an sich, maar op wat ze hem te zeggen hadden. Vervolgens veranderde hij de aspecten in zijn leven die naar zijn idee veranderd moesten worden en in veel gevallen verdwenen dan de symptomen. John richtte zich niet op totale genezing van Parkinson maar op het leiden van een gezond en liefdevol leven. Hij mediteert dagelijks, doet elke dag beweegoefeningen en probeert zoveel mogelijk te lachen. Hij eet geen gluten en zuivel, maar wel veel groenten, vis, avocado’s en quinoa. Twee keer per week gebruikt John aqua’s en neemt wat basissupplementen. Hij leeft bewust een rustig leven met tijd voor reflectie, de tuin en gewoon ‘zijn’. Soms is hij te druk met zijn cliënten of drinkt hij te weinig en krijgt hij weer wat verschijnselen.

John beschrijft vervolgens een aantal veelvoorkomende verschijnselen en remedies.

• Pijn: Magnesium-poeder, Bowen-therapie, homeopatische remedies, oefeningen en lachen.
• Angst: er is altijd een reden voor. Het ontstaat niet ‘zomaar’. Probeer de reden te ontdekken. Verder helpen bachbloesems, homeopathie, kruidenremedies en voedingssupplementen, meditatie of hulp van een psycholoog of lichaamswerker.
• Slecht slapen: De oorzaak kan zijn: pijn, restless legs, disbalans tussen serotonine en melatonine, adrenalinegestuurde opwinding (bijv door het kijken naar een spannende film voor het slapen gaan), gebrek aan beweging en buitenlucht overdag. Doe overdag oefeningen, kom veel in de buitenlucht, mediteer voor het slapen gaan en gebruik magnesiumpoeder. homeopatische remedies als coffea en chamomilla en kruidentherapie als passiebloem, hop of Jamaica Dogwood. Vaak zitten we ‘s avonds lang op de bank en kijken tv, voordat we in bed stappen. We zijn dan stijf en liggen niet confortabel. Doe voor het slapen gaan wat yoga streching of meditatie.
• Depressie: volgens John is depressie an sich geen parkinson-verschijnsel, maar ontstaat het na het uitspreken van de diagnose door de arts, aangevuld door angstvoorbeelden die vrienden je vertellen. Wat helpt is yoga, pilatus, tai-chi, tuinieren, bachbloesems, goede voeding, meditaties met affirmaties en visualisaties.
• Constipatie: drink genoeg water, gebruik vit C en magnesium in poedervorm. Het bevordert de peristaltische beweging. Probeer kruidenremedies, beweeg veel (wandelen, fietsen …), Bowen-therapie, yoga en pilatus
• Tremoren: maak je er niet druk over, het is een oppervlakkig signaal vanuit het lichaam dat iets niet comfortabel voelt. Probeer te ontdekken wat het is. Mediteer en lach. Doe oefeningen en Bowel-therapie. Slechts 60% van de Parkinsons heeft de tremor.

In 2004 verzamelde John data van zijn ervaringen met mensen die hij geholpen had. Maar 4 parkinsons herstelden volledig van alle symptomen, 95% ondervonden verbetering, variërend tussen 10% en 80% vermindering van klachten. Veel van hen konden hun medicatie verminderen of zelfs stoppen.

Onze oude leefstijl heeft ons ziek gemaakt. We moeten deze totaal (totaal dus!) veranderen als we beter willen worden, stelt John.

Steun van de naasten is een belangrijke voorwaarde tot herstel. John beschrijft in zijn boek een casus waarbij deze steun ontbrak. Ik probeer deze hierna samen te vatten:

Beatrice is een vrolijke vrouw van middelbare leeftijd met de diagnose Parkinson. Haar leven speelt zich af rondom haar familie. Ze heeft 5 volwassen kinderen, 7 kleinkinderen en is nauw betrokken bij haar kerk. In eerste instantie lijkt haar omgeving bij haar betrokken en is deze ondersteunend. Echter, in een lang intakegesprek bleek dat zich al jarenlang verborgen stress in haar leven had opgestapeld. Ze vertelde dat zij zich verantwoordelijk voelde het gezin bij elkaar te houden, ondanks dat dat soms stroef ging. Elke week nodigde zij al haar kinderen en kleinkinderen uit op een familiediner, dat zij in haar eentje klaarmaakte. Ze paste op haar kleinkinderen, was steeds aan het einde van de dag uitgeput en zag er dan tegenop haar eigen werk de dag erna te doen. Omdat haar symptomen verergerden, kreeg ze moeite het huishouden te doen, familieverplichtingen af te gaan en aandacht aan haar huwelijk te geven. Haar symptomen waren toen op de Hoehn en Jahrschaal in fase 2.

Zij vertelde: rond haar 20ste was zij geimmigreerd naar Australië en vond het moeilijk de nieuwe, Engelse taal aan te leren. Ze vond het lastig om in haar nieuwe taal haar gevoelens uit te drukken.

Haar man was meegekomen naar het intakegesprek en hoewel hij een plezierige en coöperatieve indruk maakte, viel een sterke controledrang op. Hij wilde een snel resultaat zien, opdat zijn vrouw weer de ijverige en altijd-beschikbare vrouw zou worden, die hij al 40 jaar kende.

Beatrice wilde de therapie een kans geven, Zij veranderde haar voeding, droeg wat familieverantwoordelijkheden over op de kinderen, ging wat oefeningen doen en stemde in met wat eenvoudige meditaties. Zij voegde wat supplementen toe aan haar voeding, deed de Aqua Hydration Formule en onderging regelmatig de Bowen-therapie.

We zagen een gemiddelde verbetering van haar symptomen in 6 maanden. Haar man echter was ongeduldig en niet voldoende tevreden over het resultaat. Van hem mocht het sneller gaan.

Beatrice kreeg een homeopatisch ontgiftingsprogramma en 5 maanden later was ze volledig symptoomloos. Ik feliciteerde haar en haar man met dit mooie resultaat en adviseerde haar haar nieuwe leefstijl levenslang voort te zetten.

Vier jaar zag ik haar niet meer. Toen kwam ze terug met haar man en dochter. De symptomen waren teruggekeerd. Haar leefstijl ook, omdat ze dacht dat ze genezen was en nu weer alles kon. Ze paste weer op, was weer actief in kerkewerk en kookte elke week weer voor alle kinderen en kleinkinderen. Haar neuroloog had gezegd: “zie je wel dat je niet zonder medicijnen kunt”, en gaf haar Levodopa.

Na ons gesprek besloot ze weer haar voeding aan te passen, een detox-kuur te ondergaan, supplementen te nemen en alles te doen wat eerder ook geholpen had. De verbetering ging langzaam, maar na 2 jaar verminderde haar symptomen weer voldoende om langzaam de levodopa af te bouwen. Ze bleef weer een tijd weg.

Weer ruim 2 jaar later kwam ze alweer. Wederom was ze in oude gewoonten teruggevallen en gebruikte ze weer levodopa. Ik benadrukte aan haar en haar familie dat zij niet kon genezen, maar dat zij kan herstellen van haar symptomen als ze er helemaal voor zou gaan en daarin wordt gesteund door haar familie.

Beatrice kwam later nog een keer terug, angstig en heel fragiel. Ze was verdergegaan op de weg van medicatie, omdat de familie wilde dat moeders weer was zoals vroeger en alles deed zoals ze altijd deed. Ze wachtte op een oproep voor een DBS.

De boekschrijver benadrukt na deze casus dat er geen genezing bestaat van een chronische aandoening, dus ook niet van Parkinson. Echter, als we de ziekmakende factoren elimineren kunnen we gezond-zijn terugwinnen en behouden.

Ik vond het een erg goed boek! Het heeft mij geholpen mijn voedingspatroon onder de loep te nemen, naar de stress in mijn leven te kijken en daarin rigoureuze nieuwe keuzes in te maken, op te letten of ik wel voldoende drink per dag (en ik heb geleerd om koffie en alcohol te laten staan) en te beseffen dat zachte massage bij Parkinson (Bowen-therapie) ook helpt en het niet altijd pijn hoeft te doen. En mooi staat er in het boek een casus beschreven van een vrouw die herstelde, nadat ze haar leefpatroon rigoureus had veranderd en later weer terugviel, omdat de oude gewoontes haar weer in hun macht kregen. Zo herkenbaar, het draait dus om omgooien en vervolgens echt volhouden! Een marathon dus.

Zie ook de interessante website van John Coleman: https://www.rethinkingparkinsons.com/ Een aanrader!

Hoewel onderstaand filmpje meer dan 20 jaar oud is, mag ik het plaatsen met toestemming van John. Liever heeft hij echter dat je op zijn website kijkt.